Δεκαπενταύγουστος στο Κελλί της Αγίας Τριάδος

Το Άγιο Όρος είναι ένα μυστήριο. Όταν το επισκέπτεσαι, το μυστήριο φουντώνει ακόμη περισσότερο. Η ατμόσφαιρα, η πνευματικότητα, και η έκδηλη παρουσία της Παναγίας με ένα συναίσθημα τόσο χαρακτηριστικό. Είναι ένα συναίσθημα Διαρκούς Παρουσίας πάνω από το κεφάλι σου, Αγαλλίασης, Ήρεμης Προστασίας, το νιώθεις σε κάθε σου βήμα, σε κάθε σου πράξη. Δεν ξέρω αν υπάρχει κατάλληλος τρόπος να το αποδόσεις με λόγια. Ίσως γιατί περισσότερο είναι ένα βίωμα. Μια Ήρεμη Προστασία που ξέρεις πώς ότι κι αν κάνεις έχεις έναν προστάτη-βοηθό πάνω από το κεφάλι σου και δεν πρόκειται να χαθείς, δεν θα σου συμβεί τίποτα κακό.

Τελευταία φορά που βρέθηκα στο Άγιο Όρος, ήταν τον περασμένο Αύγουστο. Είχα την τύχη να φιλοξενηθώ μαζί με τον αδελφό μου την ημέρα της γιορτής της Μεγαλόχαρης στο Κελλί της Αγίας Τριάδος από τον Πατέρα Νείλο. Την ίδια ημέρα πήγαμε με τα πόδια στη Ιερά Μονή Ιβήρων για να προσκυνήσουμε την εικόνα της Παναγίας της Πορταριάτισσας. Στο δρόμο αντίκρυσα ένα θέαμα απίστευτο και πανέμορφο. Πάνω από την υψηλότερη κορυφή του Άθω υπήρχε ένα στρογγυλό συννεφάκι που περιέβαλλε την κορυφή. "Αυτό μου, λέει ο αδελφός μου, είναι το Καπελάκι της Παναγίας. Θα δεις ότι σε ολόκληρο τον ορίζοντα δεν υπάρχει ίχνος σύννεφου, (πράγματι ο ουρανός ήταν πεντακάθαρος). Τις προηγούμενες ημέρες δεν είχε βγει, βγήκε σήμερα που είναι η γιορτή της..."

Ήταν η πρώτη φορά που πήγαινα σε Κελλί και η εμπειρία ήταν εκπληκτική. Ο Πατέρας Νείλος έχει αφιερωθεί στο Θεό αλλά δεν σταματάει ούτε στιγμή να καθοδηγεί πνευματικά τους ανθρώπους που βρίσκονται έξω στην κοινωνία. Το τηλέφωνό του χτυπάει διαρκώς. Κι εκείνος απαντάει στους πολλούς που τον ρωτούν για ένα σωρό πράγματα και ένα σωρό προβλήματα. "Είναι εύκολο να ενδώσεις στον πειρασμό και να εγκαταλείψεις την προσπάθεια, μου λέει. Υπάρχουν πολλοί Μοναχοί που μέσω του ίντερνετ παρασύρθηκαν και εγκατέλειψαν τον Μοναχισμό. Τι νομίζεις, δεν θέλει πολύ ο άνθρωπος έστω και Μοναχός για να ξεφύγει...". Ο Πατέρας Νείλος είναι 35 χρονών και καλλιεργεί το μποστάνι έξω από το Κελλί που έχει όλα τα λαχανικά και τα φρούτα που θάθελε κάποιος για να τραφεί σωστά. Ο Πατέρας Νείλος μας φιλοξένησε δύο μέρες. Μαγείρευε για μας φακές, αρακά, πατάτες. Το καρπούζι από το περιβόλι του ήταν το πιο γλυκό που έχω φάει...

Το βράδι στη βεράντα του κελιού ένας ολόαστρος ουρανός, μοναδικό θέαμα με τους διάττοντες αστέρες να πέφτουν κάθε λίγο και λιγάκι και συζητήσεις για θέματα και προβλήματα της ζωής. Μέσα στο Κελλί βρίσκεται μια πανέμορφη εκκλησία όπου εκεί γίνονται οι προσευχές και οι παρακλήσεις.

Στο Άγιο Όρος είχα πάει δύο φορές πιο πριν. Είχα φιλοξενηθεί στην Ιερά Μονή του Βατοπεδίου, αυτή τη φορά όμως μετά από μια μέρα παραμονής στη Μονή κατευθύνθηκα στο Κελλί της Αγίας Τριάδος. Ο Πατέρας Νείλος έχει ένα τρακτέρ για να καλύπτει τις μεταφορικές και αγροτικές ανάγκες του. Αυτό είναι ένα πολύ μικρό σημείωμα για αυτό που συνάντησα σ' αυτή μου την επίσκεψη...